ROK SZKOLNY 2019/2020
Psycholog mgr Natalia Kasprowicz
Sytuacja jest trudna i zmienia się dynamicznie. Z dnia na dzień pojawiają się nowe doniesienia na temat rozprzestrzeniania się wirusa. Jak rozmawiać o tym z dzieckiem? Najlepiej w formie opowiadania o koronawirusie.
Dzieci są szalenie spostrzegawcze. Zauważają więcej niż nam, dorosłym, się wydaje. Szybko wyczuwają i łatwo przejmują nasze emocje. Dlatego tak ważna jest szczera rozmowa z malcem na temat tego, co się dzieje wokół nas.
Historyjka o wirusie jest wspaniałą pomocą dla rodziców.
Godziny pracy:
PONIEDZIAŁEK 9 00 -- 13 00
WTOREK 1130 -- 1630
ŚRODA 1100 – 1600
CZWARTEK 1000 – 1600
PIĄTEK 10⁰⁰ -14⁰⁰
Konsultacje dla rodziców po wcześniejszych ustaleniach.
Kółko prowadzone Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne będzie odbywało się w pierwszy i trzeci poniedziałek miesiąca o godzinie 13.00 – 13.30.
ROK SZKOLNY 2018/2019
Psycholog mgr Natalia Kasprowicz
Godziny pracy:
PONIEDZIAŁEK 1100 -- 1500
WTOREK 1230 -- 1630
ŚRODA 1000 – 1500
CZWARTEK 1100 – 1600
PIĄTEK 10⁰⁰ -14⁰⁰
Zajęcia prowadzone w roku szkolnym 2018/2019:
zajęcia rewalidacyjne
wczesne wspomaganie rozwoju dziecka
zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Jedną z metod, którą wykorzystuje w swojej pracy jest Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.
Jest metodą ogólnorozwojową, która dzięki wykorzystaniu naturalnej ekspresji ruchowej, komunikacji pozwerbalnej i elementów zabawy staje się dostępna dla dzieci, natomiast opiekunom dostarcza dodatkowych form oddziaływania i informacji o funkcjonowaniu i rozwoju dziecka.
Ruch rozwijający prowadzić ma do poznania własnego ciała i uzyskania kontroli nad jego ruchami, co powinno doprowadzić do ukształtowania się własnej tożsamości.
Można ją stosować zarówno w pracy z dziećmi, jak i dorosłymi, z osobami o różnych zaburzeniach rozwojowych, nawet z głęboimi i sprzężonymi zaburzeniami psychomotorycznymi.
Główne założenia
Rozwijanie świadomości własnego ciała przez ruch – efektem podejmowanych działań ma być kształtowanie umiejętności społecznych poprzez dopływ wiadomości o własnym ciele i używaniu go w sposób adekwatny do potrzeb.
Rozwijanie przez ruch świadomości przestrzeni i działania w niej – pozwala na ukształtowanie świadomości przestrzeni otaczającego świata i umożliwia uczestnictwo w przekształcaniu go i modyfikowaniu w zależności od własnych potrzeb.
Rozwijanie przez ruch dzielenia przestrzeni z innymi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu – jest to przygotowanie do pełnego uczestniczenia w kontaktach interpersonalnych.
Rozwijanie przez ruch działalności twórczej – ukazuje możliwości kreatywnego zastosowania zdobytych umiejętności.
Grupy ćwiczeń wykorzystywane w Ruchu Rozwijającym
Wyróżnić można przede wszystkim 4 główne grupy ćwiczeń wspomagających rozwój dziecka:
Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała.
Ćwiczenia pozwalające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu.
Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i z grupą.
Ćwiczenia twórcze.
Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała
Ich zadaniem jest wykształcenie poczucia i kontrolowania ruchów poszczególnych części ciała, zwłaszcza kolan, łokci, kostek, bioder. Bardzo ważne jest także kształtowanie świadomości podłoża, dającego poczucie bezpieczeństwa, dzięki któremu możliwe jest samodoświadczenie czucia, umiejętności doznań, a przy okazji uczenie i utrwalanie nazewnictwa poszczególnych części ciała. Są to przede wszystkim ćwiczenia indywidualne, bez opiekunów.
Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała:
A) wyczuwanie brzucha, pleców, pośladków
B) wyczuwanie nóg w ruchu i siedząc
C) wyczuwanie łokci, siedząc
D) wyczuwanie twarzy
E) wyczuwanie całego ciała
Ćwiczenia pozwalające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu
Ta grupa ćwiczeń ma na celu zrelaksowanie po przeprowadzonej sesji intensywnych ćwiczeń. Koncentruje się przede wszystkim na kształtowaniu poczucia akceptacji i bezpieczeństwa w toku podejmowania różnorodnych działań.
Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i z grupą
Jest to blok ćwiczeń, które wykorzystują wcześniej nabyte umiejętności dotyczące samopoznania jak i kształtowania reakcji. Na tym etapie kształtuje się umiejętność od bierności w podejmowanych działaniach do aktywizacji oraz od pasywności do ćwiczeń twórczych.
Bloki ćwiczeń:
Ćwiczenia „z” w parach np. przepychanie w pozycji siedzącej, w pozycji stojącej kołysanie, prowadzenie „ślepca”, w pozycji leżącej ciągnięcie za nogi.
Ćwiczenia „przeciwko” w parach np. rozpakowywanie paczki.
Ćwiczenia „razem” w parach lub we troje np. kołysanie się na siedząco, wstawanie, przeciąganie się.
Podstawowe zasady stosowania metody
Dobrowolność uczestnictwa
Sprawianie by aktywność przynosiła uczestnikom radość
Zauważanie i stymulowanie aktywności dziecka
Używanie pochwał i dostrzeganie starań uczestników
Unikanie sytuacji rywalizacyjnych
Naprzemienne stosowanie ćwiczeń dynamicznych i statycznych
Stopniowe zwiększanie poziomu trudności ćwiczeń, dostosowanych do możliwości uczestników
Zachować rytualność zajęć
Kontaktować się z dzieckiem za pomocą prostych słów
Korzyści płynące ze stosowania tej metody
Daje okazje do rozładowania energii
Wyzwala swobodę zachowań i naturalność
Zbliża do siebie uczestników zajęć i kształtuje poczucie bezpieczeństwa
Zwiększa pewność siebie i daje uczestnikom radość
Daje poczucie harmonii z innymi
Wyzwala zaangażowanie
Daje możliwość poczucia się w innej roli
Daje okazję do bliskiego kontaktu z inną osobą
ROK SZKOLNY 2017/2018
Psycholog mgr Natalia Kasprowicz
Godziny pracy:
PONIEDZIAŁEK 1100 -- 1630
WTOREK 1000 -- 1500
ŚRODA 1100 – 1600
CZWARTEK 1030 – 1500
PIĄTEK 11⁰⁰ -15⁰⁰
Zajęcia prowadzone w roku szkolnym 2017/2018:
zajęcia rewalidacyjne
wczesne wspomaganie rozwoju dziecka
zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Do zadań psychologa przedszkolnego należy:
prowadzenie obserwacji dzieci, dotyczącej oceny funkcjonowania różnych sfer podlegających rozwojowi;
rozpoznawanie możliwości i potrzeb dziecka oraz umożliwienie ich zaspokojenia;
prowadzenie działań diagnostycznych, dotyczących możliwości psychofizycznych dzieci;
konstruowanie opinii psychologicznych na temat zaobserwowanego funkcjonowania dziecka;
wspieranie mocnych stron dziecka;
współpraca z nauczycielami w celu minimalizowania skutków zakłóceń i/lub zaburzeń rozwojowych występujących u dzieci;
współpraca z nauczycielami w celu minimalizowania zaburzeń zachowania dzieci;
współpraca z nauczycielami w celu inicjowania różnych form pomocy wychowawczej;
wspieranie nauczycieli i rodziców w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;
współpraca z rodzicami, prowadzenie doradztwa oraz prelekcji dla rodziców.